Ta strona używa plików cookies i podobnych technologii m.in. w celach: świadczenia zindywidualizowanych usług oraz tworzenia statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia w opcjach Twojej przeglądarki. Więcej informacji.

  • De
  • Pl
  • En
  • Kontakt

Poleć artykuł!

Nie jestem botem

Reżyseria: Mirjam Unger, scenariusz: Sonja Ammann, Lisa Juen, Mirjam Unger, prod.: Mobilefilm 2007, kolor, 87 min., niemiecki z napisami po polsku.
„Vienna’s Lost Daughters” to film o życiu.
Anita, Dorit, Eva, Hennie, Lizzy, Susanne, Susy i Rosalie mieszkają w Nowym Jorku. Tam założyły rodziny i tam zbudowały swoje życie. Dorastały jednak jako żydowskie dziewczynki w Wiedniu, a na przełomie 1938 i 1939 zostały wypędzone z rodzinnego miasta.
Teraz, po latach, postanawiają podzielić się wspomnieniami z naddunajskiej stolicy – miasta, które, jak się okazuje – w Nowym Jorku żyje w nich nadal. Z ujmującą szczerością i emocjonalnym zaangażowaniem opowiadają autorce filmu Mirjam Unger o najbardziej osobistych sferach swego życia.
Obserwacja języka, jakim posługują się bohaterki, obserwacja ich powszedniego dnia w Ameryce unaocznia jednocześnie silny związek z Austrią i zerwanie z kulturą austriackich sprawców. Nie da się po prostu wyłączyć wspomnienia krzywdy, ucieczki, utraty niemal wszystkich krewnych i przyjaciół, stanowi ono część życia filmowych bohaterek, część ich teraźniejszości. Czasem wybuchają gniewem, innym razem rozpływają się we wspomnieniach o pięknym dzieciństwie „zanim to się stało“ – wspomnieniach z urodzin lub z jakiejś dziecięcej zabawy.

www.viennaslostdaughters.at
www.festiwalsingera.pl

04.09.2009