Ta strona używa plików cookies i podobnych technologii m.in. w celach: świadczenia zindywidualizowanych usług oraz tworzenia statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia w opcjach Twojej przeglądarki. Więcej informacji.

  • De
  • Pl
  • En
  • Kontakt

Poleć artykuł!

Nie jestem botem

Seminarium z cyklu „Pracownia teatru austriackiego: eksperyment”
Króliczek? Kijankatygryskomar... Biały rekin!
Wolfgang Bauer, Insalata mista, przeł. Karolina Bikont
Prowadzenie: Agnieszka Jezierska-Wiśniewska (Uniwersytet Warszawski), Edward Białek (Uniwersytet Wrocławski), Krzysztof Tkaczyk (Uniwersytet Warszawski)
Organizator: Austriackie Forum Kultury w Warszawie
Partner: Agencja Dramatu i Teatru ADiT, www.teatralny.pl
Patronat: Instytut Germanistyki Uniwersytetu Warszawskiego



Bauerowi z całą pewnością o coś chodziło... to nie jest jakaś farsa... tekst jest zabawny... ale za tym kryje się brutalna prawda o rzeczywistości... rzeczywistości mieszanej sałaty... genialnie to autor skomponował… przekaz musi być klarowny... tak klarowny, jak chciał tego autor...

- Henrick, dyrektor off-offowego teatru na Broadwayu

Gdy przez dobre pół godziny przedstawienia widz teatralny jest świadkiem osobliwych (żeby nie powiedzieć: dziwacznych) rozmów prowadzonych przez postaci, z których każda posługuje się swoim własnym, specyficznym kodem językowym – nazwami zwierząt, liczbami, częściami ciała, pojęciami z dziedziny kryminalistyki czy nazwiskami aktorów i aktorek, może poczuć się zaiste mocno zdziwiony czy wręcz skonfundowany.

A jednak warto dać się uwieść Wolfgangowi Bauerowi – austriackiemu dramatopisarzowi skutecznie wymykającemu się wszelkim próbom łatwego sklasyfikowania i jego powstałej w 1987 roku jako surrealistyczny skecz i dwa lata później rozbudowanej do pełnowymiarowego utworu scenicznego sztuce. Powód jest przynajmniej jeden, ale za to istotny. W tym szaleństwie jest metoda! Ekscentryczne gry językowe z pierwszej części „Insalata Mista” i jak najbardziej spójne wypowiedzi z części drugiej są impulsem do wymagającego i trudnego dialogu z widzem, który pyta o sens i rodzaj swojego bycia w teatrze, przyczynkiem do refleksji nad naturą zdarzenia scenicznego i zachętą do namysłu nad liminalną przestrzenią, która powstaje w trakcie przedstawienia pomiędzy sceną a widownią.


14.03.2022 (pn.), 19.00
ON-LINE
Po polsku
Rejestracja: LINK




14.03.2022 19:00 ON-LINE

Rejestracja