Elfriede Jelinek
Cienie. Eurydyka mówi

W poemacie Miłosza Orfeusz i Eurydyka Eurydyka milczy, liczą się tylko emocje Orfeusza. W wierszu Rilkego Orfeusz. Eurydyka. Hermes Orfeusz, podobnie zresztą jak i Hermes, schodzą na dalszy plan, są jedynie tłem dla tego, co tu najistotniejsze: nowego życia/nie-życia Eurydyki. Dalej idzie Herbert w H.E.O. Jego Eurydyka prowadzi z Hermesem ważną rozmowę, podczas której Orfeusz milczy. „Czy to konieczne?” – pyta Eurydyka, bo nie chce powrócić do świata żywych. I jest wreszcie Jelinek. Jej Eurydyka anektuje całą przestrzeń krainy cieni dla siebie i mówi o ciszy i krzyku, o lęku i bólu, o egoizmie Orfeusza, o byciu obiektem pożądania, o życiu i śmierci, i o wolności możliwej dopiero po śmierci, w stanie nie-życia.