Habitat - wersja pandemiczna
Performance taneczny. W ramach Festiwalu Nowa Europa: Inne spojrzenia
Koncepcja i choreografia: Doris Uhlich
Konsultacje dramaturgiczne: Theresa Rauter
Występują: Robyn/Hugo Le Brigand, Milan Loviška, Liv Schellander, Katharina Senk
DJ: Boris Kopeinig
Reżyseria światła: Gerald Pappenberger, Jan Wagner
Koprodukcja: Tanzquartier Wien& insert (Theaterverein)
insert (Theaterverein) jest finansowene ze środków Departamentu Kultury Miasta Wiedniaoraz Federalnego Urzędu KanclerskiegoAustrii. 
Organizator: Nowy Teatr

W spektaklu HABITAT słyszymy plaśnięcia i wibracje nagich ciał, ścierających się ze sobą przy dźwiękach abstrakcyjnego techno. Miejsce, gdzie ciała mogą dotykać się nawzajem, swobodnie wchodzić ze sobą w interakcje i razem oddychać, w perspektywie panującej obecnie pandemii, wydaje się daleką od zrealizowania utopią. Doris Uhlich postanawia jednak podjąć wyzwanie i znaleźć sposób, w jaki ta utopia mogłaby funkcjonować w czasach Covid-19.

Co oznacza niemożliwość fizycznej bliskości? Jakiego rodzaju energia, pragnienia, melancholia, a może nawet przyjemność i ulga mogły zrodzić się jako rezultat utrzymywania fizycznego dystansu? Także wtedy, kiedy pozostają społecznie oddaleni, performerzy świętują to, co ich różni, poprzez jedność. Ich ciała poszukują prawdziwego doświadczenia wspólnotowości i stwarzają okazję do połączenia się i dzielenia się energią.

HABITAT pozostaje bezwstydnym hymnem na temat nagiego ciała, który wykracza poza normatywne ideały piękna oraz schematy obecne w kulturze. Ciało nie zostaje sprowadzane do roli fetyszyzowanego obiektu. Zetkniemy się z nim w jego materialności, a tym samym zostanie ono ukazane w całej swojej okazałości, masie i kruchości. HABITAT  w wersji pandemicznej w swojej formie nie tylko stosuje się do obostrzeń związanych z Covid-19, ale traktuje je jako punkt wyjścia do znalezienia nowych sposobów nawiązania kontaktu.

Doris Uhlich (Górna Austria, 1977) tworzy swoje własne projekty od 2006 roku. Wiele z jej spektakli koncentruje się na badaniu ideałów piękna i standardowej percepcji obrazu ciała. Znana ze swojej "filozofii ciała", używa nagości wolnej od ideologii i prowokacji oraz bada fizyczne i przestrzenne granice wyjścia energii. Muzyka, szczególnie elektroniczna muzyka techno, odgrywa kluczową rolę w jej poszukiwaniach. https://www.dorisuhlich.at/en


17-18.09.2021
Nowy Teatr
ul. Madalińskiego 10/16
Warszawa
Bilety