Ta strona używa plików cookies i podobnych technologii m.in. w celach: świadczenia zindywidualizowanych usług oraz tworzenia statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia w opcjach Twojej przeglądarki. Więcej informacji.

  • De
  • Pl
  • En
  • Kontakt

Poleć artykuł!

Nie jestem botem

Czytanie performatywne
Ferdinand Schmalz „Budowniczy świątyni“
© S. Fischer Verlag, Frankfurt/Main, 2018

Przekład: Jacek Kaduczak
Wprowadzenie: dr hab. Krzysztof Tkaczyk (Uniwersytet Warszawski)
Opracowanie tekstu, reżyseria, opracowanie muzyczne i scenografia: Lena Frankiewicz

Aktorzy Teatru Ateneum:
Wojtek Brzeziński (online), Julia Konarska, Marek Lewandowski, Wojciech Michalak, Olga Sarzyńska, Dariusz Wnuk

Organizator: Austriackie Forum Kultury w Warszawie, Agencja Dramatu i Teatru ADiT, Teatr Ateneum
Foto©: Amrei-Marie


Heinar wie, czego chce: zbudować dom. Własnymi rękami. Na wsi. Dla jego żony, Petry, to oczywiste: skoro spodziewają się dziecka, czas wyjechać z miasta. A praca fizyczna dobrze zrobi Heinarowi. Wreszcie sam coś stworzy. Jak prawdziwy mężczyzna. Tylko jej ojciec jest nieco sceptyczny. Bo nie ceni zięcia. Dlatego postanawia sfinansować ten pomysł, żeby córka wreszcie otworzyła oczy. Bo jego zdaniem Heinar na pewno poniesie porażkę. Zgadza się z nim kolega Heinara, Markus, z zawodu architekt. Usiłuje to powiedzieć przyjacielowi, ale ten po prostu przestaje z nim rozmawiać. A potem z całą resztą też. Za to budowa domu zatrzymuje się na etapie murów ledwo wystających z ziemi. Bo Heinar uważa, że trzeba wrócić do źródeł, do czasów, gdy budowanie miało w sobie pierwiastek boski, do greckiej świątyni. („Nie mogę nic zbudować, jeśli na nowo nie zdefiniuję samego budowania.” „Na ruinach tego kontynentu musimy się na nowo określić.”) I gdy świątynie jedna po drugiej powstają na zakupionej działce, rodzina i przyjaciele zastanawiają się, jak do tego doszło. I odwracają się od tego „wariata”. A gdy po upadku z rusztowania ginie ich dziecko, także Petra porzuca męża.

Ta „sztuka o wznoszeniu” analizuje przekonanie dominujące w naszych czasach: konstruktywizm. Zakłada on, że już nic na tym świecie nie ma swojego pierwotnego znaczenia. Że sens danej rzeczy zawiera się tylko w dodatkach, glosach, seriach znaków, które tak się już spiętrzyły, że nikt tak naprawdę nie wie, co się pod tym wszystkim kryje. Dlatego Heinar wraca do źródeł i chce stworzyć podstawy pod nową epokę. To próba stworzenia „świętości, na której będziemy mogli coś dalej wznosić”. Aż w końcu w świątyni będzie można umieścić boga, który podobno umarł jakiś czas temu.

Ferdinand Schmalz (ur. 1985) - uznany austriacki dramaturg młodego pokolenia. W 2014 r. prestiżowe pismo teatralne „Theater heute“ przyznało mu tytuł autora roku w kategorii młodych dramaturgów (Nachwuchsautor). W 2017 otrzymał nagrodę literacką im. Ingeborg Bachmann.


23.05.2022 (pn.), 19.00
Po polsku
Teatr Ateneum
Duża scena
Jaracza 2
Warszawa
Wstęp bezpłatny


          






 

23.05.2022 19:00 Teatr Ateneum
ul. Jaracza 2
Warszawa
Po polsku / wstęp bezpłatny