Koncert „Muzyka wzdłuż Dunaju“ w wykonaniu:
Dieter Flury – flet
Maria Prinz – fortepian

Przy współpracy z Bułgarskim Instytutem Kultury

Muzeum Mazowieckie, ul. Tumska 8 o godz. 18.00
Wstęp wolny po wcześniejszej rezerwacji miejsc!
Rezerwacji można dokonać od dnia 30.11.2011 w godzinach 9.00 – 17.00 pod numerem telefonu 22 526 88 27 lub mailem na adres andrea.brzoza@bmeia.gv.at

„Bałkany – Europa obiera kierunek południowo-wschodni”, to trwająca tydzień impreza, która ma na celu przybliżenie kultury naszych południowych sąsiadów. Kilka dni przed podpisaniem przez Chorwację traktatu akcesyjnego z UE, zapraszamy Państwa na spacer wzdłuż Dunaju, dając tym samym okazję do zapoznania się z różnorodnością kultur, rytmów i wpływów tego regionu.

Dieter Flury w wieku 25 lat został przyjęty do orkiestry Opery Wiedeńskiej. Od 1981 roku jest flecistą solowym Wiedeńskich Filharmoników a od 2005 roku zarządza orkiestrą. Od 1996 roku Dieter Flury jest profesorem na Uniwersytecie Muzycznym w Grazu, prowadzi również kursy mistrzowskie w Europie i Azji.
Działalność muzyczna Marii Prinz obejmuje zarówno występy solowe, jak i recitale i koncerty kameralne. Do najważniejszych w jej karierze należą koncerty
z Wiedeńskimi Filharmonikami pod dyrekcją Riccardo Muti na festiwalu Salzburger Festspiele oraz pod dyrekcją Seiji Ozawy w Wiedniu. Od 1987 roku wykłada na Uniwersytecie Muzycznym w Wiedniu.
Duet fortepianowo-fletowy Flury-Prinz miał miejsce w roku 2011 w Weill Recital Hall w Carnegie Hall w Nowym Jorku. Krytyk muzyczna pisma „New York Concert Review“, Edith Eisler, scharakteryzowała interpretacje duetu słowami „mocne
w wyrazie” a samych muzyków określiła „mistrzami na swoich instrumentach” dodając jeszcze: „Dieter Flury gra na złotym flecie, którego blask odpowiada ciepłemu, okrągłemu tonowi jego gry.”

Program
W. A. Mozart –Sonata na flet i fortepian F-dur KV 377
Lothar Kempter – Capriccio op. 32
Franz Doppler –Fantasie pastorale hongroise op. 26
Herbert Willi – Utwór na flet i fortepian (1987)
Pantscho Wladigerov –Taniec ludowy
George Enescu – Cantabile et presto
W. A. Mozart – Sonata na flet i fortepian B-dur KV 570


Dieter Flury urodził się w Zurychu i studiował u Hansa Maeyera, flecisty solowego orkiestry Tonhalle, oraz u André Jaunet w Konserwatorium w Zurychu. Dodatkowo kilka Spotkań z Aurèl Nicolet uzupełniały jego wykształcenie i miały duży wpływ na jego rozwój.
W wieku 25 lat został przyjęty do orkiestry Wiedeńskiej Opery. Od 1981 roku jest flecistą solowym Wiedeńskich Filharmoników, a od 2005 roku zarządza orkiestrą.
Jest wielostronnym muzykiem, który wyrobił sobie nazwisko jako solista, kameralista i nauczyciel.
Występy solowe z Wiedeńskimi Filharmonikami, Wiedeńskimi Symfonikami, orkiestrą kameralną Zurychu i New Japan Philharmonic Orchestra, jak i współpraca z zespołami kameralnymi, takimi, jak Wiener Bläserensemble, Klangforum Wien, Wiener Virtuosen oraz udział we wszystkich ważnych festiwalach w Austrii i Szwajcarii są ważnymi filarami jego kariery.
W roku 2011 nastąpił jego debiut w Weill Recital Hall w Carnegie Hall w Nowym Jorku wspólnie z Marią Prinz, z którą zakładał duet fortepianowo-fletowego. Krytyk muzyczna pisma „New York Concert Review“, Edith Eisler scharakteryzowała interpretacje duetu jako “mocne w wyrazie” i samych muzyków jako “mistrzowie na swoich instrumentach” i jeszcze dodała: „Dieter Flury gra na złotym flecie, którego blask odpowiada ciepłemu, okrągłemu tonowi jego gry.”
Dieter Flury gra na 14-karatowym złotym flecie firmy Yamaha
Dieter Flury jest inspirowanym i przekonanym wykonawcą utworów współczesnych kompozytorów. Beat Furrer i Herbert Willi napisali utwory dla niego i również wykonał utwory takich mistrzów, jak György Ligeti, Salvatore Sciarrino i Hans Zender, których opracował w ścisłej współpracy z kompozytorami. Dokonał prawykonanie koncertu na flet i orkiestry Urosa Rojko z orkiestrą Wiedeńskich Symfoników pod dyrekcją Claudio Abbado w ramach festiwalu „Wien modern”.
Jego nagrania zawierają dzieła kompozytorów od baroku do współczesnych, jak n. p. Bach, Telemann, Haydn, Mozart, Varèse, Scelsi, Berio i Halffter, jak również płytę z muzyką francuską XX wieku kompozytorów z kręgu „Groupe des six”.
Poza tym istnieją nagranie kwartetów fletowych Mozarta z zespołem Wiener Virtuosen oraz płyta „Morceaux de Concours” – zbiór utworów konkursowych od Fauré do Messiaena.
Od 1996 roku Dieter Flury jest profesorem na Uniwersytecie Muzycznym w Grazu, prowadzi również kury mistrzowskie w Europie i Azji i szczególnie w przy letniej akademii w Lenk (Szwajcaria).
Jest również autorem opracowania p. t. „Teoria aksjomatyczna dźwięków”.

Maria Prinz urodziła się w Bułgarii w rodzinie muzyków. Jej ojcem był znany bułgarski kompozytor i dyrygent Konstantin Iliev.
Studiowała na Wyższej Szkole Muzycznej im. Hansa Eislera w Berlinie u prof. Rudolfa Dunckela, w Wiedniu u Jörga Demusa i w Paryżu u Ivonne Lefébure.
Działalność muzyczna Marii Prinz obejmuje zarówno występy solistyczne, jak i recitale i koncerty kameralne.
Koncerty z Wiedeńskimi Filharmonikami pod dyrekcją Riccardo Muti na festiwalu Salzburger Festspiele oraz pod dyrekcją Seiji Ozawy w Wiedniu należą do najważniejszych w jej karierze.
Również wielki znaczenie ma współpraca z Sir Neville Marriner (koncert fortepianowy KV488 Mozarta w Sofii i koncert Nr 1 C-Dur op.15 Beethovena na festiwalu „März Musiktage” w Russe), jak również wykonanie koncertu fortepianowego Schumanna w Musikverein w Wiedniu.
Maria Prinz doprowadziła do pierwszego wykonania „Oiseaux Exotiques” Oliviera Messiaena w Bułgarii.
Pianistka występowała z recitalami i programami kameralnymi w USA, Austrii, we Włoszech, Niemczech, Szwajcarii, Japonii, Belgii i Bułgarii. Z okazji 250 rocznicy urodzin Mozarta zaprezentowała program „Mozart i jego współcześni” w Wiedniu, Pradze, Sofii, Bloomington i Los Angeles.
Występowała na renomowanych festiwalach, jak Pacific Music Festival w Sapporo (Japonia) 2005 i 2008, Donau Festival w Ulm oraz na festiwalu „März Musiktage” w Russe.
Maria Prinz jest partnerką kameralną członków Wiedeńskich Filharmoników – flecistów Dietera Frlury i Wolfganga Schulza oraz klarnecistów Alfreda Prinza i Petera Schmidla.
Sezon 2010/2011 przyniósł koncerty w duecie z Dieterem Flury w Weill Hall w Carnegie Hall oraz w Dabney Hall (Caltech, Pasadena). Krytyk muzyczna pisma „New York Concert Review“, Edith Eisler scharakteryzowała interpretacje duetu jako “mocne w wyrazie” i samych muzyków jako “mistrzowie na swoich instrumentach” i chwaliła Marię Prinz jako „przykładową akompaniatorkę, równie wrażliwą w roli prowadzącej, jak i wspierającej”.
Maria Prinz dokonała szeregu nagrań, m. in. koncerty fortepianowe Haydna i Mozarta z orkiestrą symfoniczną Sofii, sonaty Brahmsa na klarnet i fortepian z Alfredem Prinzem, sonaty Brahmsa, Poulenca, Martinu i Petka Radev, muzykę kameralną Beethovena, Glinki i Prinza z zespołem Prinz-Ohta oraz pieśni Pucciniego z sopranistką Krassimirą Stoyanovą.
Od 1987 roku Maria Prinz wykłada na Uniwersytecie Muzycznym w Wiedniu.