Ta strona używa plików cookies i podobnych technologii m.in. w celach: świadczenia zindywidualizowanych usług oraz tworzenia statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia w opcjach Twojej przeglądarki. Więcej informacji.
godz. 18.00
Biblioteka Austriacka
w BUWie
ul. Dobra 56/66
prawa galeria, 3 piętro
Warszawa
Wstęp wolny
Już od debiutanckiej powieści „Mróz” krytyka nie szczędziła Thomasowi Bernhardowi (1931-1989) tak nagan, jak i pochwał, a jurorzy literackich nagród upierali się,
by zasypywać go najbardziej prestiżowymi wyróżnieniami. W naturalny dla siebie sposób starał się temu przeciwdziałać, zazwyczaj nie bez kpiny, ironii i prowokacji. Bernhard bardzo lubił, a jednocześnie nie znosił stać w świetle reflektorów.
W dziewięciu rozdziałach ukończonej w 1980 książki „Moje nagrody”, sporządza bilans swoich publicznych wystąpień, opisuje z dużym humorem perypetie, związane z przyjmowaniem (i nieprzyjmowaniem) oficjalnych honorów. Ten autoportret pisarza jako laureata nagród ukazał się we frankfurckim wydawnictwie Suhrkamp dopiero ponad dwadzieścia lat po śmierci Bernharda.
THOMAS BERNHARD (1931–1989) - prozaik, dramaturg i poeta austriacki, autor m.in. powieści „Mróz” (1963), „Kalkwerk” (1970), „Bratanek Wittgensteina” (1982), „Der Untergeher” (1983), „Dawni Mistrzowie” (1985), „Wymazywanie. Rozpad” (1986), utworów scenicznych „Święto Borysa” (1970), „Der Weltverbesserer” (1979), „Komediant” (1985), „Plac Bohaterów” (1988). Należał do najwybitniejszych indywidualności literatury niemieckojęzycznej dwudziestego wieku. Mocą testamentu zabronił publikowania i wystawiania swoich utworów w Austrii do 2059 roku.
http://www.literaturanaswiecie.art.pl