godz. 18.00
oraz godz. 19.30
Teatr Rozmaitości
ul. Marszałkowska 8
Warszawa

Wstęp wolny

We współpracy z aktorami TR Warszawa

(po polsku)

Może będzie to coś z (zawsze nowego) utworu. Może będzie to o konflikcie, zabić się czy nie, w tym momencie, który jako taki jest nie do zmierzenia. Wyobrażamy sobie te wspólne występy Gerta Jonke i Bertla Müttera jako całkowicie spontaniczny, artystyczny dialog coram publico: kiedy Gert Jonke czyta swoje teksty, to nie tylko je czyta, ale celebruje je w niepowtarzalny, intensywny sposób, wręcz sam staje się swoim tekstem. Bertl Mütter koresponduje z nim na puzonie, podkreśla, przekreśla, dodmuchuje w swoim bardzo indywidualnym muzyczno-mówionym języku.
GERT JONKE — ur. 1946 w Klagenfurcie, obecnie mieszka w Wiedniu. Studiował germanistykę, historię, filozofię i muzykologię na Uniwersytecie Wiedeńskim. Przez dłuższy czas przebywał w Londynie, Argentynie, Hamburgu i Frankfurcie. Otrzymał nagrody im. Bachmann, im. Kafki, im. Kleista, im. Schnitzlera i nagrodę teatralną im. Nestroya. Ma na swoim koncie liczne publikacje.
BERTL MÜTTER — ur.1965 w Steyr, pracuje w Wiedniu jako puzonista, kompozytor, pisarz i improwizator. Studiował na Uniwersytecie Muzycznym w Grazu. Chętnie bierze udział w projektach łączących różne rodzaje sztuk, n.p. z artystką pracującą ze światłem, Victorią Celon albo pisarzami Franzoblem, Josefem Haslingerem czy Gertem Jonke. Najchętniej gra solo lub w małych zespołach. Koncertuje na całym świecie, od meksykańskiej dżungli, slumsów w Dżakarcie, Sahary po największe europejskie sale koncertowe. Prowadzi warsztaty muzyczne.

Gert Jonke w ZATOPIONEJ KATEDRZE stworzył prostych bohaterów: parę nowożeńców demolujących pokój podczas kłótni, lekarza i inne dziwne istoty —rezydentów domu starców, i specjalny kunsztowny język, który jako jedyny zostanie ocalony z katastrofy, w której po kolei znikają materialne przestrzenie (sypialni, domu starców). Kiedy wody jeziora opadną i wynurzy się — symbol piękna minionego świata, pozostawi nas z niepokojącym pytaniem o absurd świata, jego chaos, sens materii i antymaterii i istotę języka. Z bolesnym poczuciem humoru pozostawi nas autor sam na sam z pytaniem o zanikające piękno. Sztuka Jonkego miała prapremierę w 2005 w Akademii Theater w Wiedniu. W wiedeńskiej inscenizacji reżyserka Pohle pozwoliła sobie na własną inscenizację, spowalniając czas akcji. Tekst daje wiele możliwości interpretacji.
„Jonke w sposób bardzo delikatny pokazuje szaleństwo tego świata. Jego teatr absurdalny, przestawiając rzeczywistość, otwiera perspektywę na wielki chaos za pedantycznym porządkiem.”(Die Welt)
„Kawałek lekkiej poezji, zawieszonej między mądrością i dowcipem. Gra, która dopuszcza możliwość myślenia. Radosna wyprawa w świat fantazji.” (Neue
Zürcher Zeitung)

www.literaturhaus.at
www.muetter.at
www.trwarszawa.pl

Agencja ADiT
tel. 022 783 98 71
www.adit.art.pl