Seminarium z cyklu „Pracownia teatru austriackiego: teraz teatr / teatr teraz”
Teatr to moja namiętność, nic tylko teatr
Thomas Bernhard, Claus Peymann kupuje sobie spodnie i idzie ze mną na obiad. Trzy dramoletki
Prowadzenie: Marek Podlasiak (Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu), Paweł Zarychta (Uniwersytet Jagielloński w Krakowie), Krzysztof Tkaczyk (Uniwersytet Warszawski)
Lektura: Thomas Bernhard, Claus Peymann kupuje sobie spodnie i idzie ze mną na obiad. Trzy dramoletki, przeł. Sława Lisiecka
Organizator: Austriackie Forum Kultury w Warszawie
Partner: Agencja Dramatu i Teatru ADiT, www.teatralny.pl
Patronat: Instytut Germanistyki Uniwersytetu Warszawskiego 

Dobrze leżące spodnie panie Bernhard to jest to takie samo uczucie szczęścia jak wtedy gdy uda nam się zrobić odpowiedniego Szekspira odpowiedniego Kleista dobrze leżącego Schillera panie Bernhard – Peymann 

Dramoletki Thomasa Bernharda to swoista trylogia peymannowska – bohaterem wszystkich trzech tekstów powstałych w latach 1986-87, opublikowanych pod wspólnym tytułem Claus Peymann kupuje sobie spodnie i idzie ze mną na obiad w wydawnictwie Suhrkamp w 1990 roku, jest przyjaciel i reżyser wielu inscenizacji sztuk austriackiego dramatopisarza Claus Peymann, pełniący w latach 1986-1999 funkcję dyrektora wiedeńskiego Burgtheater.

Pierwsza dramoletka przedstawia przygotowania Peymanna do wyjazdu z Bochum, gdzie w latach 1979-1986 kierował sceną Bochumer Schauspielhaus, i gdzie wyreżyserował m.in. Świętą Joannę szlachtuzów Brechta, Natana mędrca Lessinga czy Naprawiacza świata Bernharda. Sekretarka Peymanna pakuje do walizki, obok koszul i kamizelki reżysera, kilku dramaturgów i aktorów ułożonych jeden na drugim. Druga to jego rozmowa z Bernhardem w Wiedniu, już po wystawieniu Komedianta – sztuki, którą Peymann otworzył swój pierwszy sezon dyrektorowania w Burgu. W restauracji o znamiennej nazwie „Zauberflöte” (Czarodziejski flet) reżyser delektuje się rosołem wołowym z knedlem wątrobianym, Bernhard natomiast stwierdza, że jedzący właśnie przy sąsiednich stolikach obiad prominentni politycy austriaccy, bankowcy i ludzie świata mediów, to po prostu „sami głupcy i naziści”. W trzecim minidramacie, napisanym w konwencji teatru przesady Peymann w rozmowie ze swoim doradcą literackim dramaturgiem Hermannem Beilem snuje plany wystawienia wszystkich sztuk Szekspira „równocześnie i to jednego wieczoru”.

Dramoletki Bernharda, nazywane groteskowymi miniaturami, zaliczane są zarówno do jego dramatów politycznych, jak i sztuk o artystach. Nie dziwi zatem fakt, że autor nazywa w nich Austrię „szekspirowska komedią, której nie trzeba inscenizować, bo ona już jest.” Warto się zastanowić, co kryje się za tym stwierdzeniem.


23.10.2024 (śr.), godz. 19:00
On-Line
Po polsku
Rejestracja: https://us02web.zoom.us/meeting/register/tZYvde-urDovGtU5LiYY-NiveIJ1DXYLL23E