Opera „Lulu” Albana Berga
Nagranie z rejestracji przedstawienia Krzysztofa Warlikowskiego i Małgorzaty Szcześniak w Théâtre Royal de la Monnaie w Brukseli

Oto, co o inscenizacji pisze organizator wydarzenia:
Człowiek jako trofeum, od dzieciństwa używany i oglądany do woli, bezkarnie, bo zgodnie z konwencją. Zwierzę trzymane w bardziej lub mniej pozłacanej klatce, przekazywane z rąk do rąk i tresowane zgodnie z potrzebami kolejnych właścicieli. Los Lulu jest pozornie lepszy niż koleżanek i kolegów z ogrodu zoologicznego, bo przez jakiś czas może pić szampana i żyć w iluzji swobody i sprawczości, a zarazem gorszy lub równie zły, bo jej niewinność od początku jest na wagę złota. Osaczające ją kłamstwo społeczne to większa klatka tworzona przez „męskie” narracje, w której ma się ona jawić jako piękny, lecz plugawy potwór, wcielenie zła, ciemne miejsce, w którym słabosilna „męskość” składać może swoją chorobę. Gra kłamstw, pozorów i manipulacji tworzy gęsty woal, zza którego piękno Lulu ma szczerzyć kły zombie, lecz to ci wokół niej okazują się być martwi. Postać Lulu wykreowana przez Barbarę Hannigan i Krzysztofa Warlikowskiego jest uosobieniem piękna i mocy, skrajnego bólu, dobrze skrywanego pod maską cynizmu, zaskakującego poczucia humoru, uzależnienia od oprawcy, a także doskonałej tresury – tańczy na pointach, śpiewa z niezrównaną maestrią, jest w stanie doskonale wykonać wszystko, co jest w ludzkiej mocy, mimo tego, a może dlatego, że została złamana.

Alban Berg (ur. 1885 w Wiedniu - zm. 1935 tamże) był austriackim kompozytorem Drugiej Szkoły Wiedeńskiej. Jego twórczość łączy wpływy późnego romantyzmu Mahlera z wolną tonalnością - nie atonalnością - Arnolda Schoenberga i późniejszą techniką dwunastotonową. Choć Berg zawsze widział siebie jako "naturalnego kontynuatora poprawnie rozumianej, dobrej, starej tradycji", jest jednym z wielkich innowatorów muzyki XX wieku. Jego twórczość, niegdyś ostro kontrowersyjna, już dawno stała się częścią klasycznego modernizmu i nadal fascynuje charakterystycznym połączeniem konstrukcyjnego rygoru i osobistej ekspresji tonalnej. Do najważniejszych dzieł Berga należą opery "Wozzeck" (1922) oraz "Lulu" (niedokończona za życia kompozytora; premiera wersji nieukończonej 1937, premiera wersji ukończonej przez Friedricha Cerhę w 1979); "Koncert kameralny" na fortepian, skrzypce i 13 instrumentów dętych (1925); "Suita liryczna" na kwartet smyczkowy (1926); "Koncert skrzypcowy "pamięci Anioła"" (1935).

Nowy Teatr prezentuje rejestrację kolejnej opery Krzysztofa Warlikowskiego i Małgorzaty Szcześniak tym razem z brukselskiej La Monnaie, uznawanej przez krytyków za operową inscenizację wszechczasów. Artyzm i przenikliwość Franza Wedekinda, Albana Berga i Krzysztofa Warlikowskiego, który spina całość szeregiem wyrafinowanych środków narracyjnych, sprawiają, że opera staje się thrillerem psychologicznym, meta-teatrum pozorów, w którym główny sprawca – będący niemal niewidzialną osią losu Lulu, jako że kryje się za jej pracowicie wymalowanym obrazem jako zdeprawowanej agresorki – symbolizuje zbrodniczość umowy społecznej przekształcającej niewinność ofiar w zabawkę i towar.


23.10.2022 (niedz.), 19:00
Nowy Teatr
ul. Antoniego Józefa Madalińskiego 10/16
Warszawa
Wstęp wolny
Więcej informacji: https://nowyteatr.org/pl/kalendarz/lulu