Ta strona używa plików cookies i podobnych technologii m.in. w celach: świadczenia zindywidualizowanych usług oraz tworzenia statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia w opcjach Twojej przeglądarki. Więcej informacji.
Zaczynała od surrealizmu i malarstwa informel, by potem tworzyć charakterystyczne dla siebie emocjonalne obrazy ciała. Była jedną z pierwszych, która w swym malarstwie krytycznie podjęła temat pozycji kobiety w świecie sztuki i w społeczeństwie i która otwarcie i drastycznie ukazywała wpływ kobiecego ciała na scenariusz życiowy i biografię artystki. Jej środki wyrazu to malarstwo klasyczne, figuratywność bez prostego realistycznego odwzorowania – Lassnig malowała podmiot, nie przedmiot. Były to więc kolejne autoportrety, wzbogacone o elementy surrealistyczne, które oddawały jedyne w swoim rodzaju, specyficzne zawieszenie pomiędzy bliskością a obcością.
Obraz: Maria Lassnig, Autoportret z kijem, 1971