Ta strona używa plików cookies i podobnych technologii m.in. w celach: świadczenia zindywidualizowanych usług oraz tworzenia statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia w opcjach Twojej przeglądarki. Więcej informacji.

  • De
  • Pl
  • En
  • Kontakt

Poleć artykuł!

Nie jestem botem

Data: 15.10.2013 (wt.)
Godzina: 18:00
Miejsce: Austriackie Forum Kultury, ul. Próżna 7/9, Warszawa
Wstęp: wolny
po polsku

Pieśń Sulamity czy Pieśń Salomona
Wykład Belli Szwarcman-Czarnoty z cyklu „Kobiety żydowskie”
Wykłady sponsorowane przez Gminę Żydowską w Warszawie

Pieśń nad Pieśniami wydaje się wspaniałym hymnem na cześć miłości zmysłowej, nieskrępowanej. Tymczasem księga ta została uznana za kanoniczną, obrosła wieloma interpretacjami i jest uważana za jedną z najważniejszych ksiąg judaizmu, za alegorię wzajemnej miłości Boga i ludu Izraela.
Kobieta – Sulamita – wyraża swoją równość wobec kochanka: „Jam jest lubego mego, a luby jest mój”. Czy rzeczywiście tekst Pieśni pokazuje egalitaryzm płci? Jaki jest kontekst tej opowieści? Dlaczego przeważa alegoryczne jej odczytanie?
Bella Szwarcman-Czarnota – absolwentka Wydziału Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego i Studium Podyplomowego dla Tłumaczy Języka Francuskiego. Wieloletnia redaktorka Państwowego Wydawnictwa Naukowego w redakcji filozofii, pracowniczka Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego, sekretarz redakcji „Biuletynu ŻIH”, obecnie redaktorka i felietonistka miesięcznika „Midrasz”.

15.10.2013